Drie Vlaamse universiteiten onderzoeken sociale verbondenheid bij ernstige ziekte

Mensen zijn sociale wezens. Zich verbonden voelen met anderen is cruciaal in het leven. Het effect van sociale verbondenheid en sociale integratie op onze gezondheid blijkt even groot als stoppen met roken. Toch wordt het belang van sociale verbondenheid vaak onderschat, zeker in vergelijking met fysieke leefstijlfactoren zoals gezonde voeding en voldoende beweging. Nergens is de kloof tussen hoe sterk mensen de impact van sociale relaties inschatten en hoe groot die werkelijk is, zo groot.  

Zich verbonden voelen met anderen is niet alleen cruciaal om goed te leven, maar evenzeer bij ongeneeslijke of ernstige ziekte, bij achteruitgang van de gezondheid en, ja, zelfs wanneer iemand sterft. Maar hoe kunnen we mensen bij ongeneeslijke of ernstige ziekte, bij achteruitgang van de gezondheid, of wanneer iemand sterft, best omringen? Hoe kunnen sociale netwerken—van familie en vrienden tot buren en zorgverleners—de juiste ondersteuning bieden, zowel tijdens het leven als in de stervensfase? Hoe kunnen we mantelzorgers best omringen? En welke rol kan de overheid daarin spelen?

Of het nu gaat om mensen die thuis wonen of verblijven in een zorginstelling, sociale verbondenheid en steun zijn essentieel. Maar steun moet afgestemd zijn op de behoeften van mensen. Het gaat immers niet altijd om méér sociale contacten, maar om de juiste nabijheid op het juiste moment.